Ks. Adam Lenik: O powstaniu Zakonu Apostołów Czasów Ostatecznych czyli Odezwa Płomienna na „Iskrę z Polski”

Kraków, 20.12.2015r.

Do Administratorów strony
http://www.wobroniewiaryitradycji.wordpress.com
Niech będzie Pochwalony Jezus Chrystus!

Zwracam się z prośbą o zamieszczenie na waszym portalu mojego tekstu p.t. „Odezwa Płomienna”. Tytuł nawiązuje do znanej zapewne „Modlitwy Płomiennej” wg św. Ludwika Marii. Umieszczane przez was teksty o Dziele „Iskra z Polski” stały się po części natchnieniem do ponownego podjęcia przeze mnie sprawy zakonu Apostołów Czasów Ostatecznych. Więcej nawet, przekazane mi przez Założyciela w/w Dzieła, jego refleksje nad „Modlitwą Św. Grignona”, zdopingowały mnie do przyśpieszenia mojego działania i niejako” nałożenia” go na ten modlitewny i ofiarny kapitał „Iskry”. Stąd też i ten rocznicowy (19.12.15.) datownik mojej Odezwy.

Ks. Adam Lenik

*****

„I ustanowił dwunastu” (Mk. 3,14)
„Mori propter Iesum”¹

Kraków
godz.19.00
Podstolice 19.12.2015

ODEZWA PŁOMIENNA.

     „Nadszedł czas byście wyszli z waszego ukrycia i oświecili ziemię…(…). Ukażcie się wszystkim jako Moje dzieci (nr 604 u). Wy, małe dzieci Mnie poświęcone (….) – jesteście Apostołami tych ostatnich czasów” (604 r).

   Powyższe słowa wypowiedziane przez Najświętszą Dziewicę do ks. Stefano Gobbi dn. 31 grudnia 1997r., a przekazane nam przezeń w książce „Do Kapłanów, umiłowanych synów Matki Bożej” wywołują dwa inne, najbardziej źródłowe, pochodzące od tej samej Najświętszej Autorki w/w dzieła ² , zbioru 604 orędzi przez dwoje innych Jej wybrańców.

     Są to: po pierwsze św. Ludwik Maria Grignon de Montfort i jego „Traktat o doskonałym nabożeństwie …” (część pierwsza, rozdział trzeci a szczególnie jego punkt czwarty) oraz „Modlitwa Płomienna”, szczególnie nr. 31 i 32. Cytuję odpowiednie fragmenty i komentuje je w świetle tego programowego orędzia nr. 604, ale także 601 h, o czym poniżej.

     „Czyż nie znajdzie się żaden, Święty Michał, który by zwołał swych braci w gorliwości o Twoją Chwałę? – <Któż jak Bóg?>”. Najwyraźniej mowa jest tu o człowieku-kapłanie, który dalej (nr.32) zwołuje innych – kapłanów do zgromadzania się, (utworzenia Zgromadzenia jako konkretnego dzieła – nr.29) wokół swej osoby „<Kto jest za Bogiem niech dołączy się do mnie>. Niech przybędą wszyscy dobrzy kapłani po całym chrześcijańskim świecie rozproszeni…”. Ten ziemski św. Michał – michaelita prowadzony przez świętego Archanioła na podobieństwo świętej Dziewicy Orleańskiej – Joanny d’Arc i niejako w Jego imieniu wola: Pali się! Na ratunek! Pożar wybuchł w domu Bożym! Pożar w duszach ludzkich! Pożar ogarnął nawet Przybytki Pańskie. Na ratunek!

     Nie może tu chodzić o sytuację Kościoła z roku 1972, którą błogosławiony Papież Paweł VI określił jako „dym szatana” (swąd); który wtargnął do Świątyni Bożej i ogarnął już jej prezbiterium. Nie ma jeszcze mowy o pożarze w/w Świątyni Bożej więc dotyczy to sytuacji współczesnej nam lub przyszłej. Orędzie ks. Stefana Gobbi nr. 601h zapowiadało miesiąc wcześniej : „Zbliżacie się do chwil łaski, w których ujrzycie spływające na świat potoki Bożego Miłosierdzia. Świat zostanie wtedy oczyszczony przez Boski Ogień Miłości i będzie całkowicie odnowiony….”.

     Można postawić tezę; że dotyczy to konkretnego wydarzenia i dokładnej daty jako terminu zapoczątkowania tego „Boskiego Ognia”, który w kontekście wołania Michałowego jest przeciwstawieniem „pożaru”. Rozlewanie się „Boskiego ognia” to rozpoczęty 8 grudnia b.r. Nadzwyczajny Jubileuszowy Rok Miłosierdzia. „Pożar” można dostrzegać w wydarzeniach, które mają miejsce w Kościele w związku z ostatnim Synodem Biskupów.

     Po drugie – tak zwany „Sekret z La Salette powierzony przez Najświętszą Maryję Pannę Melanii z La Salette w dniu objawienia (19. IX. 1846). Oto odpowiedni do naszego tematu fragment: „Wzywam moje dzieci, moich prawdziwych czcicieli, tych, którzy oddali mi siebie, bym im doprowadziła do mego Boskiego Syna. Wzywam wreszcie apostołów czasów ostatnich, wiernych uczniów Jezusa Chrystusa, którzy żyli pogardzając światem i samymi sobą, w ubóstwie i pokorze, w zapomnieniu i milczeniu.(….) Nadszedł czas, aby się ukazali i nieśli światło światu. Idźcie i ukażcie się, jako moje umiłowane dzieci. Ja jestem z wami i w was, aby wasza wiara była światłością, która będzie was oświecać w tych dniach nieszczęśliwych…. Walczcie, dzieci światłości, nieliczni lecz świadomi, bo oto czas czasów, koniec ostateczny!”. (Imprimatura biskupa diecezji Lecce/Włochy)! ³

     Wiele bieżących wydarzeń przemawia za tym, że nadszedł czas, ostateczny już czas zaistnienia tego „Zgromadzenia” utożsamionego w przekazie Matki Bożej w La Salette jako „Zakonu Apostołów Czasów Ostatecznych”. Podjęte za granicą próby jego założenia, znane mi co do osoby inicjatora oraz towarzyszących im okoliczności, nie powiodły się. Były one po części związane także z moją osobą. Przekonany o wezwaniu Bożym, po raz trzeci adresowanym do mnie, w dniu drugiego grudnia br., z Bożą pomocą, podejmuję się próby zainicjowania środowiska personalnego oraz bazy lokalowej zmierzającej do zaistnienia tego zakonu.

     Wszystkich zainteresowanych tą Sprawą współbraci – księży, ale także i świeckich proszę o kontakt ze mną na następujący adres poczty elektronicznej malgorzata.piekara@gmail.com, lub na adres stacjonarny wspólnoty współpracującej już ze mną po tej linii: Źródło Polski Jagiellońskiej ul. Kowalczewskiego 9/34 25-635 Kielce.

Ks. Adam Lenik

¹ z łac. Umrzeć dla Jezusa
² Pisząc o „dziele” NMP mam tu na uwadze zarówno w/w książkę, jak i powstałe na jej bazie Kapłański Ruch Maryjny, co do których MB wyraźnie zaznacza: „Moja książka” (282) oraz „Mój Dar” – KRM (284)
³ L’apparition de la Trees Sainte Vierge sur la montagne de la Salette, le 19 septembre 1846, wyd. Teąui

Jedno z wystąpień ks. Adama Lenika: