Zapraszamy do miesięcznego nabożeństwa ku czci NMP z Luizą Piccarretą – dzień 8

 Medytacje ze Służebnicą Bożą Luizą Piccarretą wg
„Dziewica Maryja w Królestwie Woli Bożej”

Modlitwa do Niebieskiej Królowej
na każdy dzień miesiąca maja

Niepokalana Królowo, moja Niebieska Matko, przychodzę na Twoje matczyne kolana, aby się wtulić w Twoje ramiona jako Twoja ukochana córka i aby prosić Cię z najgorętszym westchnieniem – w tym miesiącu poświęconym Tobie – o największą z łask: ażebyś mi dozwoliła żyć w Królestwie Woli Bożej. Święta Mamo, Ty, która jesteś Królową tego Królestwa, pozwól mi żyć w Nim jako Twoja córka, ażeby Ono już więcej nie było bezludnym, ale zamieszkałym przez Twoje dzieci. Dlatego też Wszechwładna Królowo, ja powierzam się Tobie, abyś mogła pokierować moimi krokami do Królestwa Woli Bożej, a trzymając mnie mocno za rękę, pokierujesz całą moją istotę ku nieskończonemu życiu w Woli Bożej. Będziesz moją Mamą, i Tobie jako mojej Mamie, zawierzam moją wolę, abyś mogła wymienić ją na Wolę Bożą i tym sposobem będę mogła być pewna, że nie opuszczę Jej Królestwa. Dlatego też proszę Cię, oświeć mnie, abym mogła zrozumieć, co to znaczy Wola Boga.

Zdrowaś Maryjo…

Ofiara miesiąca: Rano, w południe i wieczorem (to znaczy trzy razy w ciągu dnia) przyjść na kolana naszej Niebieskiej Mamy i powiedzieć do Niej: „Moja Mamo, kocham Cię, i Ty kochaj mnie też i daj łyk Woli Bożej mojej duszy. Daj mi swoje błogosławieństwo, ażebym wykonywała wszystkie moje czynności pod Twoim matczynym spojrzeniem.”

Dzień ósmy
Królowa Nieba w Królestwie Woli Bożej
otrzymała mandat od swojego Stwórcy,
aby ocalić losy ludzkości

Dusza do Bożej Mandatariuszki: Oto jestem przy Tobie, Niebieska Mamo. Czuję, że nie mogę żyć bez mojej drogiej Mamy. Moje biedne serce jest niespokojne i odczuwam spokój jedynie wtedy, gdy jestem na Twoich kolanach, jak maleńka drobina, przytulona do Twojego Serca, żeby słuchać Twoich lekcji. Twój słodki głos uśmierza całą moją gorycz i łagodnie wiąże moją wolę, a ustawiając ją jako podnóżek u stóp Woli Bożej, daje mi odczuć swoje słodkie panowanie, swoje Życie i swoje szczęście.

Lekcja Bożej Mandatariuszki:
Moja najdroższa córko, wiedz, że bardzo cię kocham. Ufaj swojej Mamie i bądź pewna, że odniesiesz zwycięstwo nad swoją wolą. Jeśli będziesz Mi wierna, to w pełni zatroszczę się o ciebie i będę twoją prawdziwą Mamą. Dlatego też posłuchaj, co uczyniłam dla ciebie u Najwyższego. Nie czyniłam nic innego, jak tylko przychodziłam na kolana mojego Niebieskiego Ojca. Byłam maleńka, jeszcze nienarodzona, ale Wola Boża, której życie posiadałam, dawała Mi wolny dostęp do składania wizyt mojemu Stwórcy. Dla Mnie wszystkie drzwi i wszystkie drogi były otwarte, ani nie byłam przestraszona, ani się Ich nie obawiałam. Jedynie wola ludzka wzbudza strach, obawę, nieufność i oddala biedne stworzenie od Tego, który je tak bardzo kocha i który chce być otoczonym przez swoje dzieci. A więc, jeśli stworzenie jest przestraszone, obawia się i nie potrafi postępować ze swoim Stworzycielem jak dziecko wobec Ojca, jest to znak, że Wola Boża w nim nie rządzi, a zatem przeżywa tortury i męczeństwo ludzkiej woli. Dlatego też nie czyń nigdy swojej woli, nie chciej torturować i zamęczać samej siebie tym najstraszliwszym z męczeństw, bez wsparcia i bez siły.

Posłuchaj Mnie zatem. Przychodziłam w ramiona Boskości, zwłaszcza że (Osoby Boskie) oczekiwały Mnie i radowały się na mój widok. Kochali Mnie tak bardzo, że na moje pojawienie się, wlewali w moją duszę kolejne morza miłości i świętości. Nie pamiętam, abym Ich opuściła kiedykolwiek bez otrzymania od Nich kolejnych zaskakujących darów. I tak, gdy byłam w Ich ramionach, modliłam się za rodzaj ludzki i wiele razy łzami i westchnieniami płakałam za ciebie córko moja oraz za każdego. Szlochałam z powodu twojej buntowniczej woli i twojego nieszczęsnego losu, widząc, jak popadłaś w jej niewolę, która uczyniła cię nieszczęśliwą. Widok mojej nieszczęśliwej córki sprawiał, że gorzkie łzy płynęły Mi z oczu i kapały nawet na ręce mojego Niebieskiego Ojca. A Boskość, wzruszona moim płaczem, mówiła dalej do Mnie: „Nasza ukochana córko, Twoja miłość nakłada na Nas pęta, Twoje łzy gaszą ogień Sprawiedliwości Bożej. Twoje modlitwy tak bardzo przyciągają Nas w kierunku stworzeń, że nie potrafimy oprzeć się Tobie. Dlatego też przekazujemy Ci mandat ocalenia losów ludzkości. Ty będziesz naszą Mandatariuszką pośród nich. Tobie powierzamy ich dusze. Ty będziesz broniła naszych praw naruszonych przez ich grzechy. Staniesz między nimi a Nami, aby naprawić wzajemne relacje. Czujemy w Tobie niezwyciężoną siłę naszej Bożej Woli, która za Twoim pośrednictwem modli się i płacze. Któż może Ci się oprzeć? Twoje modlitwy są rozkazami, a Twoje łzy mają władzę nad naszą Boską Istotą. Dlatego też podążaj naprzód w swoim przedsięwzięciu.”

Otóż, moja najdroższa córko, moje małe Serce czuło się całkowicie pochłonięte miłością, z powodu czułości, z jaką Boskość przemawiała. I z całą miłością przyjęłam Ich mandat, mówiąc: „Najwyższy Majestacie, jestem tutaj w Waszych ramionach, rozporządzajcie Mną w jakikolwiek sposób chcecie. Oddam nawet swoje własne życie, i gdybym miała tyle żywotów, ile jest stworzeń, to oddałabym je do ich dyspozycji i do Waszej, aby przynieść je wszystkie ocalone w Wasze ojcowskie ramiona.” I nie wiedząc wówczas, że będę Matką Słowa Bożego, czułam w sobie podwójne macierzyństwo: macierzyństwo wobec Boga, aby bronić Jego słusznych praw i macierzyństwo wobec stworzeń, aby zapewnić im bezpieczeństwo. Czułam się Matką wszystkich. Wola Boża, która panowała we Mnie i która nie potrafi czynić pojedynczych dzieł, sprawiała, że posiadałam w sobie Boga oraz wszystkie stworzenia ze wszystkich wieków. W swoim matczynym Sercu czułam obrażanego mojego Boga, który oczekiwał wynagrodzenia i czułam stworzenia pod rządami Sprawiedliwości Bożej. Och, jak wiele łez wylałam! Chciałam wlać moje łzy do każdego serca, aby pozwolić wszystkim poczuć moje pełne miłości macierzyństwo. Płakałam z powodu ciebie i z powodu każdego, córko moja. Dlatego też posłuchaj Mnie, miej litość nad moim płaczem. Weź moje łzy, aby ugasić swoje namiętności i spraw, aby twoja wola straciła życie. Och, przyjmij mój mandat – że zawsze będziesz czyniła Wolę swojego Stwórcy.

Dusza: Niebieska Mamo, moje biedne serce nie może wytrzymać, gdy słyszę, jak bardzo mnie kochasz. Ach, kochasz mnie ponad miarę, że aż nawet płaczesz z mojego powodu! Czuję, że Twoje łzy docierają do mojego serca i jak wiele ran, ranią mnie i pozwalają mi zrozumieć, jak bardzo mnie kochasz. A ja chcę przyłączyć moje łzy do Twoich i płacząc, modlić się do Ciebie, abyś nigdy nie pozostawiła mnie samej, abyś we wszystkim mnie pilnowała, a nawet biła, jeśli zajdzie taka potrzeba. Bądź moją Mamą, a ja, jako Twoja mała córka, pozwolę Ci czynić ze mną wszystko, chętnie przyjmując cokolwiek Ty mi rozkażesz, abyś mogła zanieść mnie w swoich ramionach do naszego Ojca Niebieskiego jako spełnienie Twojego Bożego mandatu.

Ofiara: Dzisiaj, aby Mi oddać cześć, złożysz swoją wolę, swoje cierpienia, swoje łzy, swoje niepokoje, swoje wątpliwości i lęki w moje matczyne ręce, ażebym Ja, jako twoja Matka, przechowała je w moim matczynym Sercu jako rękojmię mojej córki. A Ja dam ci drogocenną rękojmię Woli Bożej.

Wezwanie:Niebieska Mamo, wlej w moją duszę swoje łzy, ażeby uzdrowiły rany, jakie zadała mi moja własna wola

Pobierz pdf: Dziewica Maryja w Królestwie Woli Bożej

Reklama