Zapraszamy do akcji pomocy kapłanom – cegiełka na zakup komunikantów dla parafii w potrzebie

Najświętszy Sakrament – największy skarb podarowany człowiekowi

Podejmując wspólną akcję pomocy kapłanom, zachęcamy do wsparcia naszej akcji zorganizowanej przez fundację „KuBogu” oraz WOWiT i wpłaty cegiełki na zakup komunikantów dla parafii w potrzebie

Kliknij na: zrzutka.pl

Najświętszy Sakrament – największy skarb podarowany człowiekowi

Kryzys wiary ma wiele przejawów, natomiast upadek czci dla Najświętszego Sakramentu – to przejaw kryzysu cywilizacji. Ten największy dostępny człowiekowi w życiu doczesnym skarb, spotyka się z gorszącym brakiem poszanowania i lekceważeniem.

W dzisiejszej masowej kulturze obrazu, tajemnica skryta w Najświętszym Sakramencie pozwala wznieść się ponad to, co dostrzegalne jest tylko gołym okiem. Ludzie uwięzieni w świecie zmysłów, widzą to co zmierzalne, dotykalne, nie widząc Prawdy niepozornie ukrytej we wszystkich Tabernakulach świata. Tam, gdzie duchowy ślepiec dostrzeże jedynie kawałek chleba, wierny rozpozna największy Skarb.

Ciało Chrystusa w Przenajświętszym Sakramencie pozostaje prawdziwie obecne. Mówił o tym sam Chrystus Pan w Wielki Czwartek. Głosił o tym Sobór Trydencki. Nawet Marcin Luter nie zaprzeczył o realnej obecności Pana Jezusa. Eucharystia stanowi najwyższy przejaw Bożej mądrości, najwyższą formą obcowania z sacrum.  

 Czymś oczywistym jest to, że chleb i wino stają się Ciałem i Krwią Chrystusa, że On sam, Zmartwychwstały, jest obecny i daje nam siebie, abyśmy Go spożywali. Nikt nie zdoła wyrazić Jego realnej obecności bardziej dobitnie niż czyni to św. Jan w szóstym rozdziale Ewangelii.
  – Benedykt XVI

 W tej okruszynie chleba jest Zmartwychwstały Chrystus ! Realnie i prawdziwie, a nie jako symbol czy pamiątka ofiary. Świadomość tego Eucharystycznego cudu – realnej obecności Jezusa, słabnie z roku na rok wśród wielu katolików. Zapędzeni w wir, posiadania, zarabiania, dobrego wizerunku, zapominamy o istocie naszej egzystencji tu na ziemi, o celu do jakiego każdy z nas powinien dążyć, o zbawieniu i życiu wiecznym.

Zapominamy o tym, że jesteśmy tylko prochem
Zapominamy o tym, żeby jedynym naszym celem jest być z Bogiem na wieki
Zapominamy o tym, że musimy być otwarci na Wolę Bożą
Zapominamy o tym, że przed Bogiem się klęczy  
Zapominamy o tym, że w tej okruszynie Chleba i kropli Wina jest Żywy Bóg
Upadamy i w ten sposób dowiadujemy się, gdzie jesteśmy i kim jesteśmy: istotami upadłymi, które tylko On może podnieść
– Benedykt XVI

Czym jest Hostia ? Na czym polega przeistoczenie?

Hostia (łac. hostia ofiara, zwierzę ofiarne) opłatek z mąki pszennej, w kształcie koła, nierzadko ozdabiany krzyżem lub motywami religijnymi, w obecnej formie używany od XII w. Rozróżniamy dużą hostię (w czasie Eucharystii spożywaną przez celebransa, a w czasie nabożeństw umieszczaną w monstrancji) i małe komunikanty rozdzielane wśród wiernych.

Postacie eucharystyczne – według doktryny Kościołów chrześcijańskich Ciało i Krew Chrystusa, ukryte pod postaciami chleba i wina. W zależności od wyznania, w danym Kościele może panować przekonanie o transsubstancjacji, konsubstancjacji – wiara w obecność Chrystusa w postaciach eucharystycznych również po zakończeniu mszy świętej.

Po konsekracji zmienia się ich substancja – stają się Ciałem Chrystusa – ale wszelkie cechy rejestrowane przez nasze zmysły (kształt, zapach, smak itd.) pozostają bez zmian.

Dogmat Kościoła katolickiego spisany podczas soboru laterańskiego IV (1215) stwierdza, iż w czasie Eucharystii chleb i wino zamieniają się w rzeczywiste ciało i krew Jezusa Chrystusa (transsubstancjacja). Zdefiniował on filozoficznie wiarę, którą Kościół wyznawał od chwili ostatniej wieczerzy, kiedy Chrystus powiedział: 

To jest ciało moje […] to jest moja krew przymierza…
                                         (Mt 26,26-30; Mk 14,22-25; Łk 22,19-20; 1 Kor 11,23-27)

Celem Eucharystii jest, aby wierni nie tylko ofiarowali i spożywali niepokalaną Hostię, lecz by uczyli się samych siebie składać w ofierze Bogu i drugiemu człowiekowi. Dać się połamać i zjeść przez innych – to ideał, który ukazał Jezus Chrystus i droga do prawdziwego szczęścia.

Konsekracja ma miejsce podczas każdej Mszy Św ( Liturgii Eucharystycznej), gdy kapłan wypowiada następującą formułę:

Uświęć te dary mocą Twojego Ducha aby stały się dla nas Ciałem i Krwią naszego Pana Jezusa Chrystusa. On to, gdy dobrowolnie wydał się na mękę, wziął chleb i dzięki Tobie składając, łamał i rozdawał swoim uczniom mówiąc:
„Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: To jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane.”

Podobnie po wieczerzy wziął kielich i ponownie dzięki Tobie składając, podał swoim uczniom mówiąc:
„Bierzcie i pijcie z niego wszyscy: To jest bowiem kielich Krwi mojej nowego i wiecznego przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na moją pamiątkę.”

W katolicyzmie słowa te nie są traktowane jako przenośnia, metamorfoza, odczytuje się je dosłownie: chleb staje się Ciałem Chrystusa, a wino Jego Krwią pomimo zachowania widzialnych postaci. Przemiana nie dotyczy bowiem wyglądu, ale istoty, stąd zresztą określenie „przeistoczenie”.Słowa cytowane przez kapłana to słowa, które Jezus Chrystus wypowiedział podczas Ostatniej Wieczerzy (por. Łk 22,19-20, Mk 14,22-25, Mt 26,26-29, 1 Kor 11,23-25).

„Cały bowiem i całkowity Chrystus jest pod postacią chleba i pod każdą cząstką tej postaci, i cały pod postacią wina i pod jej cząstkami”.

Cud Eucharystyczny – tajemnica przeistoczenia czy bajki dla ubogich ?

Cud eucharystyczny – zespół zjawisk związanych z sakramentem Eucharystii, uznawanych przez katolików i prawosławnych za nadprzyrodzone.

Jedni dostrzegają w tych niezwykłych wydarzeniach eucharystycznych kolejny znak dany przez Boga, zapewniający o jego niezmiennej miłości do nas, inni zaś uważają to za przejaw „ludowych wierzeń”.

W wielu miejscach na świecie na przestrzeni wieków, pojawiały się widoczne znaki w konsekrowanej Hostii i winie, wskazujące na realna obecność Ciała i Krwi Pańskiej. W niezwykły sposób we fragmentach malutkiej Hostii i kielichach wina, znajdowały się fragmenty mięśnia sercowego i krwi ludzkiej. Te niewytłumaczalne na sposób racjonalny zjawiska, miały zazwyczaj miejsce w szczególnych czasach zamętu, braku wiary w sakramenty i prawdziwą obecność Chrystusa podczas ofiary Mszy Św.

W Polsce w ostatnich latach, cuda te wydarzyły się w Sokółce i Legnicy. Niezwykła, widoczna przemiana Hostii we fragment ludzkiego serca w agonii, nastąpiła w kościele pod wezwaniem św. Antoniego Padewskiego w Sokółce oraz w kościele św. Jacka w Legnicy.

W kolegiacie św. Antoniego Padewskiego w Sokółce,  podczas udzielania Komunii świętej w czasie Eucharystii, jeden z księży upuścił konsekrowany komunikant. Umieszczono go w naczyniu liturgicznym zwanym vasculum, wypełnionym wodą, gdzie miał się rozpuścić. Po tygodniu siostra zakonna zauważyła, iż woda w naczyniu zmieniła barwę na czerwoną a Hostia całkowicie się nie rozpuściła. Zachowała się jej centralna część, która wyglądała jak czerwona plamka czy maleńki skrzep krwi. Miejscowi księża o niezwykłym zdarzeniu powiadomili księdza arcybiskupa Edwarda Ozorowskiego, ówczesnego metropolitę białostockiego. Po serii niezależnych badań z dziedziny patomorfologii, specjaliści doszli do

tego samego wniosku, że badana przez nich substancja jest cząstką będącego w stanie agonii mięśnia ludzkiego serca. Powołana do zbadania tej sprawy komisja, przez wiele miesięcy  badała sprawę dotyczącą tego niezwykłego zdarzenia. Ostatecznie stwierdzono, iż w badanym fragmencie konsekrowanej Hostii, jest fragment mięśnia ludzkiego serca.

W Uroczystość Zwiastowania Pańskiego 25 marca 2017 roku w miejscu niezwykłego wydarzenia został odczytany dekret księdza arcybiskupa Ozorowskiego, który ustanowił tę świątynię Sanktuarium Eucharystycznym. Sanktuarium to kościół lub inne miejsce sakralne – ośrodek kultu, do którego ludzie pielgrzymują dają w ten sposób wyraz szczególnej pobożności.

  W niemal identyczny sposób jak w Sokółce, tyle że 5 lat później, cud eucharystyczny dokonał się w Legnicy. W Boże Narodzenie 25 grudnia 2013 roku, na Hostii umieszczonej w vasculum po upuszczeniu Jej na posadzkę kościoła św. Jacka, pojawiły się przebarwienia koloru czerwonego. Po wnikliwych badaniach naukowych Zakład Medycyny Sądowej wydał orzeczenie, w którym czytamy: „W obrazie histopatologicznym stwierdzono fragmenty tkankowe zawierające pofragmentowane części mięśnia poprzecznie prążkowanego. (…) Całość obrazu jest najbardziej podobna do mięśnia sercowego ze zmianami, które często towarzyszą agonii”.

„Odczytujemy ten przedziwny Znak, jako szczególny wyraz życzliwości i miłości Pana Boga, który tak bardzo zniża się do człowieka” – powiedział ksiądz biskup Zbigniew Kiernikowski, pasterz diecezji legnickiej.

„W tych trudnych czasach, w których żyjemy, Jezus chciał nam przypomnieć, Kim jest Eucharystia. Wydarzenie w Sokółce jest znakiem dla całego Kościoła, przypominającym, że sam Bóg jest z nami w Najświętszym Sakramencie – żywy, prawdziwy, ze swoim miłującym Sercem. Tak to rozumiem. Staram się wniknąć w tajemnicę tego znaku. Przede wszystkim chodzi o pogłębienie naszej wiary w realną obecność Jezusa w Eucharystii, o wzrost szacunku dla Najświętszego Sakramentu” – mówi ksiądz dziekan Stanisław Gniedziejko, proboszcz parafii św. Antoniego Padewskiego w Sokółce.

Dla katolika, moment przeistoczenia chleba i wina w Ciało i Krew Pańską, jest największą tajemnicą, niezgłębionym sacrum. Dzisiaj, przyszło nam żyć w trudnych czasach, gdzie drzwi kościołów zamykane są przed wiernymi, a Jezus w Najświętszym Sakramencie zamykany w Tabernakulach. W wielu parafiach brakuje komunikantów, wina mszalnego bez których kapłani nie mogą wypełnić ofiary Mszy Św. W niektórych parafiach, zakonach sytuacja jest dramatyczna.

Podejmując wspólną akcję pomocy kapłanom, zachęcamy do wsparcia naszej akcji zorganizowanej przez fundację „KuBogu” oraz WOWiT i wpłaty cegiełki na zakup komunikantów dla parafii w potrzebie

kliknij na: https://zrzutka.pl/

Reklama