Ratujmy nasze rodziny za pośrednictwem Świętej Rodziny z Nazaretu – przeczytaj świadectwo p. Marii Bieńkowskiej

Wracając z Medziugorja w sobotę 12 grudnia, słuchaliśmy konferencji ks. Dominika Chmielewskiego i apelu o – NAZARET MOIM DOMEM – to od razu pomyślałam o  świadectwie, naszej przyjaciółki, nawróconej ateistki, jako dowód na potwierdzenie tego pragnienia ks. Dominika (i innych, o których mówił), aby taka modlitwa się odbyła.

Przedstawiamy poniżej tylko fragment (z książki, do której ją zmusiłam [Ewa Jurasz – z Wydawnictwa Królowej Pokoju], aby napisała o całości zdarzeń), który mówi o modlitwie o ratowaniu rodziny właśnie za pośrednictwem Świętej Rodziny z Nazaretu. I udało jej się. Po 30 latach życia na cywilnym kontrakcie miała ślub w Kanie Galilejskiej. Modlitwa ta była ułożona przez św. Jana Pawła II.

  4. CZAS KRYZYSU I CIEMNOŚCI
PRÓBA WYTRWAŁOŚCI

W końcu przyszedł kryzys. Zaczęły się trudne rozmowy i pytania o sens takiego małżeństwa. Mąż poczuł się odrzucony przeze mnie i przez Boga. Może poczuł się zawiedziony i oszukany? On chodził wiernie do kościoła każdej niedzieli, a cudownego nawrócenia nie doświadczył.

       To już czwarty rok. Ja oddawałam się coraz bardziej Bogu i Kościołowi, a mąż wchodził w coraz większe osamotnienie. Małżeństwo zaczęło wisieć na włosku. Jak żyć? Czy mamy się rozstać? Czy mamy trwać? Co robić?

       Nie potrafiłam sobie z tym poradzić. Nie wiedziałam, co robić. Bałam się rozstania. Świat znów zaczął mi się walić. A Bóg milczał, jakby Go nie było! Ksiądz Zbigniew dał mi słowa pociechy, bym się nie bała, bym zaufała Bogu. Bóg czuwa nad wszystkim. Ksiądz zadał mi najważniejsze pytanie: „Co jest dla mnie ważniejsze – moje życie czy zbawienie mojego męża?”.  Odpowiedziałam, że zbawienie mojego męża.

       Zaczęłam się modlić za mojego męża. Nie wiedziałam, czego ja chcę i czego ode mnie chce Bóg. Nie wiedziałam, jaką drogę Bóg dla mnie wybrał. Postanowiłam nic nie robić – nie działać po swojemu. Postanowiłam tylko trwać w modlitwie. Czekałam na Boga, na Jego decyzje. Czekałam i trwałam w wielkim cierpieniu. Było mi trudno i bardzo źle. Wydawało się, że małżeństwo zmierza do kresu.

       Zaczęłam rozmyślać o Abrahamie i jego ufności do Boga, o jego całkowitym zawierzeniu Bogu. Ale to rozważanie o Abrahamie nie przynosiło mi ulgi. Skupiałam się tylko na jego cierpieniu i na jego wielkiej ofierze. Brzmiały we mnie słowa Abrahama i Izaaka: Oto jestem!  Zatrzymywałam się tylko nad tym momentem jak Abraham szedł z Izaakiem, by złożyć go w ofierze Bogu. Widziałam tylko cierpienie serca Abrahama i cichą zgodę Izaaka. W ofierze widziałam tylko cierpienie. W sobie też czułam tylko cierpienie. Tak jak u siebie nie byłam w stanie dostrzec żadnego światła nadziei, podobnie w moim rozmyślaniu o Abrahamie nie dochodziłam do momentu, gdy Bóg nie zabiera Abrahamowi syna, a oni wracają razem do domu. Nie dostrzegałam, że Bogu wystarczyła zgoda Abrahama na złożenie największej ofiary. Miałam oczy jakby zamknięte; uszy jakby niesłyszące. Jakby nagle zabrakło kartek w Biblii z zakończeniem tej historii, gdy Bóg mówi o innej ofierze, którą Sobie upatrzył. Jakby zawiodła mnie pamięć, że Bóg oddaje Abrahamowi syna.

       Jakaż ciemność mnie opanowała! Przede mną było tylko cierpienie i brak Światła. Była we mnie tylko zgoda na oddanie swojego życia za zbawienie mojego męża. Trwałam w ciemności i w cierpieniu, ale i przy Bogu. Ufałam Bogu pomimo wszystko. Wiedziałam, że cokolwiek się stanie, Bóg rozwiąże tę trudną sytuację najlepiej.

       Kiedy wydawało mi się, że jest już najgorzej, że napięcia między mną a mężem są tak duże, że dłużej nie da się wytrzymać, znalazłam modlitwę za rodziny, ułożoną przez Jana Pawła II: „Modlitwę za pośrednictwem Świętej Rodziny z Nazaretu”.

Modlitwa za Rodziny
(do codziennego odmawiania)

Boże, od Którego pochodzi wszelkie ojcostwo
w niebie i na ziemi,
Ojcze, Który Jesteś Miłością i Życiem,
Spraw, aby każda ludzka rodzina na ziemi
przez Twego Syna, Jezusa Chrystusa,
„Narodzonego z Niewiasty”,
i przez Ducha Świętego
stawała się prawdziwym przybytkiem życia i miłości
dla coraz to nowych pokoleń.
Spraw, aby Twoja Łaska kierowała
myśli i uczynki małżonków ku dobru
ich własnych rodzin i wszystkich rodzin na świecie.
Spraw, aby młode pokolenie znajdowało
w rodzinach mocne oparcie dla swego człowieczeństwa
i jego rozwoju w prawdzie i miłości.
Spraw, aby miłość umacniana Łaską Sakramentu Małżeństwa
okazywała się mocniejsza od wszelkich słabości i kryzysów,
przez jakie nieraz przechodzą nasze rodziny.
Spraw wreszcie, błagamy Cię o to
za pośrednictwem Świętej Rodziny z Nazaretu,
ażeby Kościół wśród wszystkich narodów ziemi
mógł owocnie spełniać swe posłannictwo
w rodzinach i poprzez rodziny.
Przez Chrystusa Pana naszego,
Który Jest Drogą, Prawdą i Życiem
na wieki wieków. Amen. 

        Nagle dostałam jasną myśl – muszę modlić się do Świętej Rodziny o łaski dla mojej rodziny. Sama bym tego nie wymyśliła, gdyby nie przyszedł mi z pomocą nasz Papież! Myślę, że była to Jego wdzięczność za portret, jaki wcześniej namalowałam i ofiarowałam go w moim kościele parafialnym, w którym zostałam ochrzczona. Portret Papieża był obrazem wotywnym za mój chrzest. Obraz ten poświęcony został w pierwszą rocznicę śmierci Papieża, kiedy jednocześnie była odprawiona Msza Święta za moją rodzinę.

     Jestem tego pewna, że Papież przyszedł mi z pomocą, dając mi właściwą modlitwę na czas mojego strapienia. Gdy znalazłam tę modlitwę, postanowiłam modlić się nią  codziennie. To był początek września. Zawarłam z Panem Bogiem umowę, że będę codziennie odmawiała tę modlitwę do Świąt Bożego Narodzenia, że będę pościła w piątki o chlebie i o wodzie, a gdy skończę się modlić, to proszę Go o to, by wziął w Swoje Ręce moje małżeństwo i przyszedł mi z pomocą, by rozwiązał w jakikolwiek sposób tę trudną moją sytuację – tak jak On chce, według Jego Woli. Za patrona mojej modlitwy obrałam św. Józefa – opiekuna rodzin i codziennie odmawiałam „Litanię do św. Józefa”.

Maria Bieńkowska-Kopczyńska ” Bóg odzyskał swoją własność – Zwabiona Ateistka”, wyd. Królowa Pokoju, 31-419 Kraków, ul. Kwartowa 24/U-1, tel 12/4130350 – kliknij

 Polecamy też związane z tym tematem pozycje:
„Ojciec mówi do Swoich dzieci” i „Żywot św. Józefa”

Reklama